Ελληνική αντίληψη περί κυνικής κριτικής
"-Μώμος: Πες μου, Δία, όμως, πώς μας κουβαλήθηκαν ο Άττις κι ο Κορύβας και ο Σαβάζιος; Ή εκείνος εκεί, ο Μίθρας ο Μήδος, με το μανδύα και την τιάρα του, που ούτε και ελληνικά δε μιλάει; Κι εσύ, σκυλομούρη Άνουβι, πώς νομίζεις ότι θα περάσεις για θεός, αν συνεχίσεις να γαυγίζεις; Ντρέπομαι, Δία, ν' αναφέρω τις ίβιδες και τις μαϊμούδες και τα τραγιά, και τ' άλλα πιο γελοία ζώα, που δεν ξέρω πώς ήρθανε από την Αίγυπτο και χώθηκαν στον Ουρανό. Πώς το ανέχεστε, θεοί, να βλέπετε να λατρεύονται το ίδιο με σας ή και περισσότερο; Kι εσύ, Δία, πώς το βλέπεις να σου φυτεύουν κέρατα κριαριού στο κεφάλι;-Ζευς: Είναι πράγματι αισχρά όλα αυτά που λες, Μώμε, για τους Αιγύπτιους. Ωστόσο, τα περισσότερα απ' αυτά είναι ζητήματα συμβολισμού και δεν ταιριάζει καθόλου στους αμύητους να τα ειρωνεύονται".
Λουκιανού, Θεών Εκκλησία, 9-11
πηξαμε στα ραμολιμεντα των ΜΜΕ
τι γινεται ρε παιδια, δεν υπαρχουν νεοι δημοσιογραφοι και τρωμε στην μαπα τους παλιμπαιδιζοντες και ψιλοφευγατους λογω ηλικιας δημοσιοβροντοσαυρους?
τωρα τους βγαζουν και σε πακετα προσφορα (σαν τα βιβλια του λιακο ενα πραμα): δυο δυο στην παρουσιαση και τεσσερεις τεσσερεις στα παραθυρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου