Ελληνική αντίληψη περί κυνικής κριτικής
"-Μώμος: Πες μου, Δία, όμως, πώς μας κουβαλήθηκαν ο Άττις κι ο Κορύβας και ο Σαβάζιος; Ή εκείνος εκεί, ο Μίθρας ο Μήδος, με το μανδύα και την τιάρα του, που ούτε και ελληνικά δε μιλάει; Κι εσύ, σκυλομούρη Άνουβι, πώς νομίζεις ότι θα περάσεις για θεός, αν συνεχίσεις να γαυγίζεις; Ντρέπομαι, Δία, ν' αναφέρω τις ίβιδες και τις μαϊμούδες και τα τραγιά, και τ' άλλα πιο γελοία ζώα, που δεν ξέρω πώς ήρθανε από την Αίγυπτο και χώθηκαν στον Ουρανό. Πώς το ανέχεστε, θεοί, να βλέπετε να λατρεύονται το ίδιο με σας ή και περισσότερο; Kι εσύ, Δία, πώς το βλέπεις να σου φυτεύουν κέρατα κριαριού στο κεφάλι;-Ζευς: Είναι πράγματι αισχρά όλα αυτά που λες, Μώμε, για τους Αιγύπτιους. Ωστόσο, τα περισσότερα απ' αυτά είναι ζητήματα συμβολισμού και δεν ταιριάζει καθόλου στους αμύητους να τα ειρωνεύονται".
Λουκιανού, Θεών Εκκλησία, 9-11
ανακαλυφθηκε η ασθενεια που βασανιζει την ανθρωποτητα
ονομαζεται δυστυχιοκοκκιωση και οφειλεται στην αυξηση των δυστυχιονίων στον οργανισμο, φυσικων ανταγωνιστων των ευτυχιονιων τα οποια μειωνονται δραματικα.
τα ψευδοευτυχιονια που σχηματιζονται απο την απενεργοποιηση των Δ-ευτυχιονιων, προκαλουν την ψευδαισθηση της ευτυχιας μεσω της απειρου αγοραστικης ικανοτητας και της ασκησης εξουσιας σε άλλα οντα.
μονη διεξοδος απο την πανδημια ειναι η αποστειρωση, στειρωση και μεταφορα σε ειδικους καταυλισμους της ερημου Γκομπι, ολων των εξουσιαστων και των προνομιουχων.
εκ της Υ.Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου